‘Kun je ons helpen? Wij hebben komend weekend een tweedaagse over de strategie, maar er is zoveel onenigheid dat niemand er meer zin in heeft…’..
Dat was de vraag die de voorzitter van een landelijke vereniging van vrijwilligers me stelde. Het bestuur is net opnieuw gekozen, maar veel leden gooien de kont tegen de krib: ‘Het is vrijwilligerswerk! Als het zo moet, stop ik mijn vrije tijd er niet meer in’.
De spanning is zo hoog opgelopen, dat het eerste dagdeel van de tweedaagse zal worden benut voor een teamsessie over de samenwerking. Dit moet de weg vrij maken om de dag erna een inhoudelijke dialoog te kunnen voeren met elkaar, en verder te kunnen als bestuur.
Het traject
Gezien de korte termijn was het onmogelijk om persoonlijke intakegesprekken te organiseren. In plaats daarvan kregen de bestuursleden een aantal vragen gemaild. Deze konden ze per mail of telefonisch beantwoorden. De meeste gaven hieraan gehoor – zo kon in een beperkte tijdspanne een beeld worden gekregen van de onderlinge verhoudingen.
Tijdens de bijeenkomst werd de situatie al snel na de start op scherp gesteld door één van de bestuursleden – zij betwiste de teamsessie en gaf aan er geen fiducie in te hebben. Een goede aanleiding om eens met elkaar te bespreken wat er nodig is om vertrouwen in elkaar te hebben, en wat er voor ieder nodig is om te kunnen samenwerken.
De resultaten
Van de deelnemers:
- ‘Ik zag dit helemaal niet zitten, maar wat ben ik blij dat we dit hebben gedaan!’
- ‘We zijn geen hartsvrienden geworden, maar dat is ook niet nodig. Ik zie nu wel weer dat we allemaal willen werken aan het zelfde mooie doel! De onderlinge verschillen kunnen we nu benutten, in plaats van als verstorende factor te beschouwen’.